Over de poëzie van Minne is lovend geschreven door onder anderen Herman de Coninck en Roland Jooris, en in Nederland Anton Korteweg.
In de jaren zestig en zeventig, toen het nieuwrealisme en de neoromantiek opgang maakten in de Vlaamse literatuur, is Minne als een voorloper van de parlandistische poëzie beschouwd. In Luc Wenseleers boek De poëzie is niet meer van gisteren (1972) wordt Minne in die zin vermeld.
Ook later zal Minne schrijvers blijven inspireren, onder wie Peter Holvoet-Hanssen en Elisabeth Tonnard. Ook Roel van Londersele en Pol Hoste hebben hun bewondering voor Minnes literaire oeuvre uitgesproken, de naam duikt op in de bundel Wreed geluk (1999) van Hugo Claus, enzovoort. Het tijdschrift Yang heeft in 1971 een themanummer (Rondom Richard Minne, red. Daniel van Ryssel) gepubliceerd.