De debuutbundel van Lucebert, Triangel in de jungle / De dieren der democratie (1951) bevat een van de bekendste parodieën op Kloos, namelijk ‘Het orakel van monte carlo’:
ginds zag ik de schim van willem kloos
de schim van willem kloos te monte carlo
te monte carlo in het speelhuis willem kloos
Om zijn experimentele poëzie te kunnen legitimeren vond Lucebert het in de jaren vijftig van de twintigste eeuw nog steeds nodig om de principes, waaronder het estheticisme, van de Beweging van Tachtig nadrukkelijk te verwerpen.