Omstreeks 1375 wordt Van den vos Reynaerde (de Reinaert I) bewerkt en voortgezet met niet minder dan 4300 verzen: Reynaerts Historie of de Reinaert II. Dit werk is beslist geen afleggertje van zijn beroemde voorganger; integendeel, het is een meer dan verdienstelijk werk dat al te lang in de schaduw van Willems dierenepos heeft gestaan.
Op het einde van het werk verschijnt de naam van de dichter in een acrostichon: Dismwde, iemand uit het geslacht van Dixmuide, een Vlaming dus. Het werk treedt in een subtiele, maar constante dialoog met zijn voorbeeld. Maar zijn boodschap is explicieter en nog pessimistischer: niet enkel liegt en bedriegt iedereen, het kwaad (in hoge mate veroorzaakt door het geld) zit diep verankerd in de maatschappelijke structuur. De wereld lijkt wel definitief in handen van het Kwaad.
De Reinaert II genoot een grote populariteit. Terwijl zijn voorganger na de middeleeuwen tot het begin van de negentiende eeuw in de vergetelheid raakte, werd het vervolg herhaaldelijk bewerkt en vertaald en bleef dit het gezicht van de Reinaertstof in de Nederlanden.
De tekst is online raadpleegbaar via Flandrica.be.