Naast medicijnen studeerde Vasalis ook aan aantal jaren etnologie (antropologie) vanwege haar interesse in niet-westerse culturen en verre landen.
Zij gaf de etnologie op nadat zij ‘de vreemdeling in onszelf’ ontdekte via het vak psychiatrie: de droom, het onbewuste. de zielsziekten. Toch maakte zij in 1936 grondig kennis met een andere cultuur in een ver land: zij reisde naar Zuid-Afrika om te genezen van reuma en verbleef negen maanden in een pension annex schapenboerderij in de uitgestrekte halfwoestijn van de Karroo (foto). Ze leerde er paardrijden en ging om met de zwarte mensen die op de boerderij woonden en werkten. Die Zuid-Afrikaanse context is te herkennen in menig gedicht uit Parken en Woestijnen, met name ‘De trek’ ,’Luchtspiegeling’, ‘De krekels’, ‘Het ezeltje’ en ‘Onweer in het moeras’.