In 1970 liet Jan Fontijn overtuigend zien hoe er talloze overeenkomsten bestaan tussen Nooit meer slapen en Reis naar het middelpunt van de aarde (Voyage au centre de la terre, 1864) van Jules Verne (1828-1905).
In die roman van Verne daalt de jonge Axel Lidenbrock samen met zijn oom (een ambitieuze hoogleraar) in de krater van de IJslandse vulkaan Snaefels af. Ze laten zich daarvoor inspireren door aanwijzingen die ze hebben gevonden in een manuscript van Snorri Sturluson.
(Afbeelding: Illustratie van Édouard Riou uit Voyage au centre de la terre (1867))