In Het Lied der dwaze bijen gebruikt Nijhoff het zelfstandig naamwoord ‘het azuur’. Daarmee verwijst hij rechtstreeks naar het gedicht L ‘Azur van de Franse symbolistische dichter Stéphane Mallarmé (zie afbeelding) en daarmee ook naar diens poëtica.
De Franse symbolisten, van wie Mallarmé wellicht de belangrijkste was, probeerden in hun werk het onzegbare, zo men wil het goddelijke, zichtbaar te maken in woorden. Nijhoff verwerpt dit metafysische streven, maar paradoxaal genoeg maakt hij in ‘Het Lied der dwaze bijen’ tegelijkertijd gebruik van het symbolistische idioom en van symbolistische verstechnieken, waarbij bijvoorbeeld suggestie een belangrijke rol speelde.