Tussen 1900 en 1905 veranderde de stijl van Buysse: het naturalisme was toen al achterhaald door een realistische weergave van de werkelijkheid die minder aanstootgevend was.
Buysse vond zijn onderwerpen nog steeds bij de minder bedeelden en bij de gevestigde burgerij op het platteland, maar zijn visie werd veel milder, minder somber en tragisch, maar nu wel zeer ironisch.
Voorbeelden van zijn mildere proza zijn ’t Bolleken (1906), de roman over een dorpsnotabele die ten onder gaat aan ‘alcohol en vrouwen’ en het fijntjes spottende Het 'Ezelken' (1910): boeken die nog veel moderne lezers aanspreken door hun herkenbaarheid. Tantes (1924) werd een klassieke psychologische roman die ook al in eigen tijd een breed publiek aansprak.