Harry Mulisch heeft een zeer breed oeuvre bijeen geschreven. Naast romans en verhalen bevat het ook essays, toneelstukken, dichtbundels en reportages.
De Aanslag (1982) neemt daarin een centrale plaats in, omdat Mulisch na een aantal proeven van mythische romans en verhalen in de jaren 1950 - o.m. Archibald Strohalm (1952) en Het stenen bruidsbed (1959) - en politiek geëngageerde werken in de jaren 1960-'72 (cf. zijn beruchte uitspraak: “Het is oorlog. En in oorlogstijd moet men zich niet bezig houden met het schrijven van romans”) geleidelijk aan zijn stijl en meesterschap heeft gevonden.
Die evolutie zal uitmonden in zijn ‘magnum opus’ De ontdekking van de hemel (1992), dat in 2007 in een internetstemming verkozen werd tot ‘het beste Nederlandstalige boek aller tijden (!). De hoofdpersoon, Max Delius, lijkt daarin door zijn oorlogstrauma als het ware een opvolger van Anton Steenwijk uit De Aanslag.
Nadien verschenen nog bekroonde romans, zoals De procedure (1998) en Siegfried (2001).